هر دمی که از احمدشاه مسعود، آن تندیس بلند آزادی یادی در میان می‌آید، در عالم خیال به سال‌های ۱۳۷۸خورشیدی می‌روم و مرحوم پدرم را با آن کالبد نحیف در بستر بیماری می‌بینم که رادیو‌یش روشن است و خبرها را دنبال می‌کند.
درست یادم نیست که کدام آژانس‌های خبری را دنبال می‌کرد؛ اما جملۀ «طالبان توسط … ادامه خواندن هر کوی و برزنِ این سرزمین خاطره‌یی از آن سرو بلند دارد!